Ik kan weer lopen.

In november 2009 kreeg ik in een korte tijd allerlei vreemde vlekken op mijn benen, die zich uitbreidden over mijn hele lichaam. Dat ging gepaard met een ernstig moe gevoel en spierpijn. De artsen zeiden: Het is livedo reticularis en een symptoom van iets in je lichaam wat niet goed is. Er volgde zeer veel onderzoeken, maar men kwam niet achter de oorzaak. Wel ontdekte men dat ik bloedarmoede had; dat de bloedbezinking te hoog was en dat er in het bloed een fout eiwit zat. Hierdoor was er kans op beenmergkanker.

Intussen ging mijn conditie sterk achteruit; totdat ik nog maar kleine stukjes kon lopen en bijna niet meer kon fietsen. Na het slikken van veel pijnstillers schreef men mij prednison voor, waardoor ik me wel wat beter ging voelen. Maar het was natuurlijk geen oplossing.

Na ruim een jaar zo doorgetobd te hebben ben ik bij Margriet terecht gekomen. Volgens haar heb ik de ziekte van Lyme. Ik ben haar medicijnen gaan slikken en gelijk de prednison gaan afbouwen. Nu slik ik geen prednison meer en voel me 100 keer beter. En het wonderlijke is dat het bloedonderzoek heeft uitgewezen, dat de bloedarmoede is opgeheven; de bloedbezinking beter is geworden en ook het percentage foute eiwit is genormaliseerd. Mijn conditie moet nog wel wat verbeteren en de vlekken op mijn lichaam zijn nog niet weg. Maar ik kan weer afstanden lopen en fietsen en daarmee ben ik wel erg blij.

R. de Rijk.